Elsa, een meisje, licht van zeden
https://www.facebook.com/ElsaMeisjeLichtVanZeden?ref=hl
Wie is Elsa
Elsa is een persoonlijkheid die zich gevormd heeft doordat de schrijfster verschillende observaties uit haar leven tot één geheel gekneed heeft. Dit kan uit heel verschillende hoeken komen. Van zowel eigen ervaringen of die van vrienden en kennissen en de media niet te vergeten. Deze ervaringen zijn dan uit hun verband gerukt maar komen wel heel duidelijk terug in het boek. Het boek is met een niet al te gebruikelijk taalgebruik geschreven, waarschijnlijk om de lezer meer met de werkelijkheid te confronteren. Een ieder die Elsa leest, man, vrouw, jong en oud zullen episodes uit Elsa herkennen. Dat maakt het dat Elsa zo lekker leest en je graag wil weten hoe het afloopt met deze jonge vrouw.
Elsa probeert een boodschap over te brengen naar haar lezers. Van hoe mensen verkeerde keuzes maken, door onbegrensd verlangen, en daarom in onmogelijke situaties kunnen terechtkomen maar door toeval en vechtlust er altijd hoop is op een betere toekomst.
Waar te bestellen
Lees mee
Hoofdstuk 1
Het was een warme dag en het kleine hondje dat we net hadden opgehaald piepte op de achterbank. Mijn moeder zei al gelijk dat ze spijt had dat ze zich had laten ompraten. Voor mij was het op dat moment wel het meest leuke wat ik kon meemaken. Het was een bruin hondje met een grappig staartje en we noemden hem Bruno.
Eenmaal thuis ging het hondje in een bench. Eigen-lijk vond ik het wel zielig, maar mijn moeder zei dat ze niet wilde hebben dat het beest de boel stuk zou bijten.
Omdat ik het zo zielig vond, ging ik vaak met het diertje wandelen.
Op zondag gingen we met mijn vader en moeder naar het strand. Mijn vader en moeder hand in hand en ik mocht de riem van het hondje vasthouden. Het diertje trok enorm aan de lijn en dat heeft hij zijn hele leven, in elk geval zolang hij bij ons was, gedaan.
Het kwam niet in ons op dat wij dat beestje mis-schien wel konden opvoeden. Hoe hij het voor elkaar kreeg weet ik niet, maar de bench was binnen de kortste keren stuk. Toen had het kleine dier zijn vrij-heid terug.
Mijn moeder mopperde vaak dat Bruno alles kapot-beet en vooral dat hij niet luisterde. Na een jaar was hij nog steeds niet zindelijk en mijn moeder overwoog hem weg te doen.
Het was een fijne tijd. Mijn vader was gek op me en mijn moeder op haar manier ook. Mijn vader nam mij overal mee naartoe en zo had mijn moeder haar handen vrij om voor het huis te zorgen.
Vaak ging ik met een vriendje van me naar de weilanden, niet ver bij ons huis vandaan.
Ik zal ongeveer vier jaar oud geweest zijn. Ik had de riem van ons hondje vast. Plotseling gaf hij een flinke ruk aan de lijn en wel zo hard dat mijn kleine knuistjes het niet meer konden houden. En weg vloog hij. Ik was erg bang dat ik mijn lieve pup nooit meer terug zou zien. Na lang zoeken, zagen we hem geluk-kig weer. Maar wat deed hij daar?
Het beestje was boven op de rug van een ander hondje heftig op en neer aan het bewegen. Ik schrok me rot, want ik dacht dat hij het hondje wilde bijten. Maar mijn vriendje zei dat dat seksen was. Heel ge-woon.
Ik keek mijn ogen uit, het leek een eeuwigheid te duren.
Eindelijk liet ons hondje het andere hondje gaan. Een lang roze ding hing aan de buik van Bruno en ik begon te gillen.
Mijn vriendje zei dat dat zijn piemel was.
Ik schreeuwde nog harder, dat hij bij me moest komen, maar luisteren, ho maar.
Huilend ging ik naar huis. Mijn moeder zei dat dat ze wel een advertentie zou zetten in de lokale krant. Even later liepen we samen nog een keer door de buurt om Bruno te zoeken. Het was stil op straat en donker.
Die nacht had ik een verschrikkelijke nachtmerrie. Ik droomde dat er een groot monster boven op mijn rug klom en hevig op en neer bewoog. Het deed pijn. Ik begon heel hard te huilen in mijn slaap. Mijn moeder kwam mijn kamer in en hield me stevig vast. Mijn hondje was weg.
Daarna wandelde ik nog vaak met mijn vriendje door het dorp en over de velden. Stiekem hoopte ik dat ik ons hondje nog zou zien. Het heeft een hele tijd geduurd tot ik echt de moed had opgegeven.
Mijn vriendje en ik liepen meestal hand in hand. We hadden namelijk verkering.
Ongeveer een jaar later trok hij mij opeens achter een struik en zei dat ik heel stil moest zijn. Ik viel in het gras en hij vroeg me of ik zijn plassertje wilde zien. Ik herinnerde me dat ik toen schrok. Maar ik was wel onder de indruk. Hij vroeg of hij mijn plasser ook mocht zien, dat was natuurlijk logisch, nadat hij mij de zijne had laten zien.
Ik deed mijn onderbroekje uit en herinner mij dat hij met zijn gezicht dicht bij mijn geslacht kwam. Hij keek en zei: ‘Wat een klein sneetje heb jij.’
Het was onschuldig, maar sinds die tijd was ik gefocust op het mannelijk geslacht. Mijn vriendje had mij iets laten zien dat ik nooit meer zou vergeten.
Toen we klaar waren met elkaar te bekijken, huppel-den we vrolijk naar huis. Het was ons geheim en elke dag mocht ik even naar zijn plassertje kijken en hij naar mijn sneetje.
De tijd verstreek en mijn vriendje verhuisde. Dat was het dan. Eerst was mijn hondje weggelopen en nu ook nog mijn beste vriendje. Wij kwamen nu niet meer in de weilanden, maar ik kwam wel bij mijn vriendje thuis. Eén keer in de maand bracht mijn vader mij helemaal naar hem toe en speelde ik daar de hele middag en mocht er ook slapen.
De volgende dag bracht zijn moeder mij dan weer naar huis.
Mijn vader en moeder dachten dat ik heel onschul-dig was. Ze zagen geen gevaar in onze logeerpartijen. We waren denk ik amper zes jaar oud. Misschien zeven.
Hij vertelde dat zijn broers vieze boekjes hadden. Hij vroeg of ik ook wilde kijken. Samen keken wij stiekem in het bureaukastje van zijn grote broer.
Grote piemels, dikke tieten en nog veel meer zagen we. De mensen op de plaatjes deden van alles met elkaar. Ik schrok er eigenlijk van, maar voelde me toch ook aangetrokken.
Elke keer als ik bij hem kwam, keken we samen naar die boekjes.
Hij vertelde me dat er in het nachtkastje van zijn moeder een soort groot ding lag, dat als je het aan-zette, begon te trillen. Hij schaamde zich een beetje en zei: ‘Volgens mij is het een piemel.’ Wat moesten wij lachen.
Misschien kwam het door hem dat ik zo geobsedeerd was door het mannelijk geslacht.
We zetten het ding aan en het begon te zoemen en een beetje te trillen.
De jaren verstreken, onze vriendschap vervaagde.
In die tijd was ik er al lang achter dat ook mijn vader het een en ander in zijn bureau had zitten dat niet voor mijn ogen bedoeld was. Als het even kon kroop ik stiekem achter zijn bureau, pakte een van de blaad-jes uit een la, en bekeek de plaatsjes die erin stonden. Ik vond hetgeen ik zag tegelijk boeiend en walgelijk. Maar ze hadden een ongelooflijke aantrekkingskracht en ik betrapte me erop dat ik steeds vaker ging kijken. Ik kreeg er een lekker gevoel van. Het prikkelde mijn fantasie enorm.
Uit de tijdschriften van mijn moeder knipte ik foto’s van knappe mannen en plakte ze in een schriftje. Bij elke man fantaseerde ik dat het mijn vriendje was. Soms kuste ik zelfs de plaatjes. Ik maakte er een soort competitie van. Alle mannen kregen een cijfer en zo kon ik, steeds opnieuw, mijn eigen top tien samen-stellen.
Elke man kreeg een cijfer. Op die volgorde plakte ik regelmatig allerlei knappe kanjers in mijn schriftje.
Ik heb het schriftje nog steeds. Soms kijk ik er even in. Er komen dan veel herinneringen terug uit een tijd van ontdekken.
Eigenlijk had ik geen idee of mijn moeder van die boekjes van mijn vader af wist en ik durfde er natuur-lijk niet over te praten.
Een van mijn vriendinnetjes kwam een keer logeren. Ik liet haar mijn geheim zien. Stiekem liepen we naar het bureau van mijn vader. Dit was een plek waar ik eigenlijk niet mocht komen. Het was zenuwslopend, omdat we altijd bang waren dat mijn ouders opeens voor onze neus zouden staan.
Zoiets had mijn vriendinnetje nog nooit gezien. Haar vader had niet van die boekjes, zei ze. Daar dacht ik wel anders over. Natuurlijk had haar vader ook van dat soort boekjes. Ze had ze natuurlijk alleen nog nooit ontdekt.
De keren dat ik bij haar logeerde gingen wij op zoek naar de geheimen van háár vader. Maar hoe vaak en hoe goed we ook zochten, we hebben nooit iets ge-vonden.
In de zomer mochten we samen in de tuin gaan kamperen. We hadden de tent opgezet en het werd donker. Het was spannend en natuurlijk kletsten we net zolang tot we moe werden. Buiten de tent hoor-den we allerlei rare en enge geluiden. Ik moest enorm plassen, maar durfde natuurlijk niet, want dan moest ik de tent uit. Dus gingen we samen.
Ik deed de tent open en voelde de hand van mijn vriendin over mijn rug wrijven. Volgens mij was ik toen elf jaar oud en mijn lichaam was al aan het veranderen.
Ik schrok en zei: ‘Wat doe je nou?’
‘Vind je het erg als ik je aanraak?’ zei ze.
Tijdens het plassen keek ze naar mij. Ze zei dat ik mooi was.
Terug in de tent gingen we op het luchtbed liggen en ze kwam dicht naar me toe.
‘Mag ik op je gaan liggen?’ vroeg ze.
Wow, dat was een heftige vraag. Even werd ik zenuwachtig en vroeg wat ze bedoelde.
‘Nou,’ zei ze, ‘gewoon, net zoals in die boekjes van je vader.’
Ik kreeg kriebels door mijn lichaam en zei dat het oké was.
Voorzichtig kroop ze bovenop me en aaide me over mijn armen en nek. Daarna kuste ze me op mijn mond. Ze wilde haar tong naar binnen duwen, maar ik hield mijn mond stijf dicht. Snel duwde ik haar van me af.
‘Ben je gek geworden?’ zei ik.
Deze dingen vergeet je natuurlijk niet.
In die tijd had ik vaak vriendjes. Net zoals mijn andere vriendinnen. De top tien van de leukste jongens uit de buurt. Ik merkte dat door mijn erva-ringen van mijn eerste kleine vriendje en mijn vriendin die graag aan mij zat, ik al heel wat verder was dan vele leeftijdgenoten. Zelf werd ik steeds vrijer van geest en had regelmatig andere vriendjes. De ene week stond ik met de ene jongen te kussen en de andere week weer met een andere. De meeste van mijn vriendinnen hielden handjes vast, terwijl ik met het stoerste jochie van de klas lekker aan het zoenen was.
Misschien kwam het ook wel omdat ik gewoon vroeg was in mijn ontwikkeling. In de vijfde was ik al ongesteld en in de zesde waren mijn borsten al be-hoorlijk groot. Jongens vonden dat natuurlijk wel interessant en profiteerden van mijn vrijgevigheid. Er werd naar mijn tieten gewezen en dat deed mij steeds meer bewust worden van mijn vrouwelijkheid.
Waarom seksualiteit mij zo facineerde weet ik niet.
Misschien heb ik het van mijn vader. Ik merkte dat hij niet vies was van vrouwelijk schoon. Naar mijn moeder keek hij niet direct, maar ik zag dat hij regelmatig naar andere vrouwen loerde. Met name als we op een terrasje zaten en zo. Hij moest altijd een opmerking maken als er weer een mooi achterwerk voorbij kwam. Of van die lange benen met een iets te kort rokje aan. Dan zag ik hem zo staren dat hij soms niet eens reageerde als je tegen hem sprak. Ook in de stad moest hij altijd wat zeggen over iedereen die hij tegenkwam. Zo irritant…, maar ik merkte dat ik dat zelf ook steeds vaker deed. Hij loerde naar vrouwen… en ik… ik loerde altijd naar mannen. Het maakte niet uit van welke leeftijd ze waren, als ze maar niet gerimpeld en grijs waren.
Soms was hij wel eens een weekend weg. Mijn moeder zei dan dat hij voor zijn werk op reis was. Natuurlijk geloofde ik dat.
Op een keer vond in tussen zijn boekjes een slipje. Ik schrok me rot! Het was meer een vodje… superklein. Zoiets had ik nog nooit gezien. Van mijn moeder was het zeker niet, die had van die degelijke onderbroeken aan.
Oh jee… nu had ik er nog een geheim bij.
Zijn kastje ging vanaf die tijd op slot.
Door mijn nieuwsgierigheid en ondernemende aard wist ik het sleuteltje snel op te speuren.
Mijn moeder leefde op een andere planeet. Die deed wat haar te doen stond, ging naar haar werk en deed verder het hele huishouden, alleen. Soms hielp ik haar wel als ik zag dat ze moe werd.
We bakten samen taarten en maakten ovenschotels. Er werd veel gelachen.
Regelmatig kwamen er vriendinnen logeren en we leken een gelukkig gezin. De vriendin die mij betastte, zag ik niet meer. Ik had gezegd dat ik het niet meer wilde. Ze was zo boos geworden dat we onze vriend-schap beëindigd hadden.
Mijn andere vriendinnen waren gewoon gezellig. We maakten veel plezier om andere dingen. We speel-den spelletjes en roddelden over alle andere meiden die we sloom en saai vonden. Natuurlijk hadden we het over de jongens die we hadden veroverd. Soms sliepen we wel met z’n zevenen boven op zolder. Mijn moeder ging op tijd slapen en liet ons lekker met rust. We konden de hele nacht wakker zijn en pas rond vijf uur ’s morgens in slaap vallen. We keken dan naar verschillende films.
Ons huis was altijd netjes opgeruimd en papa’s overhemden keurig gestreken. Mijn moeder hield veel van hem. Ze had oogkleppen op. Wilde ze het niet zien of zag ze het niet?
Papa hield haar voor de gek.
Ik wist het maar zei niks. Nooit heb ik geprobeerd te voorkomen dat ze uiteindelijk uit elkaar gingen. Daar voelde ik me achteraf wel schuldig over. Misschien had ik het kunnen voorkomen. Ik wist van zijn boekjes. Ik wist dat hij naar al het vrouwelijke schoon gluurde. Ik wist van het onderbroekje, vodje, dat in zijn bureau lag opgesloten. Een niet gewassen onder-broekje. Misselijk werd ik bij die gedachte!
Het waren desondanks gelukkige tijden.
Hoofdstuk 2
Vaak gingen we naar ons tweede huis aan het IJssel-meer. Mijn vader had een mooie boot gekocht. Regel-matig gingen we vissen. Het was wel saai, maar ook erg leuk samen met mijn vader.
Mijn moeder bleef meestal binnen. Ook in het va-kantiehuis was ze ijverig aan het poetsen. De vloer werd dagelijks gedesinfecteerd en het terras moest kruimelvrij zijn vanwege de mieren.
Op het water kwamen mijn vader en ik tot rust. Natuurlijk wilde ik hem wel hem vragen van wie dat onderbroekje was. Papa leek wel een tiener. Hij floot naar de meisjes die op het water waren.
Op een dag vroeg hij mij of ik wist wat anticonceptie was. Hij vertelde me dat, als een jongen me wilde neuken, ik ervoor moest zorgen dat hij een condoom om zou doen. Het was beter dat ook ik altijd een con-doom meedroeg omdat je maar niet kon weten wat er die dag zou gebeuren. Nee, ik moest het niet tegen mijn moeder zeggen. Hij zei: ‘Zij begrijpt er toch niks van.’
En aangezien ik op hem leek - dat zag hij ook wel - was het verstandig om me goed voor te bereiden…
Dat soort gesprekken voerde ik met mijn vader.
Ik merkte dat hij steeds vaker met zijn boot weg-ging. Soms ging hij alleen en kwam dan pas de vol-gende dag terug. Ook bleef hij een paar nachten ach-ter elkaar weg. Mijn moeder en ik hielden dan onze mond. Het leek wel of mijn moeder dan nog ijveriger aan het poetsen ging. De ramen werden gelapt, en als hij de volgende dag niet terug was deed ze nog maar een keer de ramen.
Natuurlijk wist ze wel wat mijn vader aan het doen was maar mijn moeder zei geen woord. Ze zei dan, als ik vroeg of ze het niet raar vond dat papa zo lang wegbleef, dat hij waarschijnlijk gewoon even alleen wilde zijn. Ze hadden best vaak ruzie in die periode.
Mijn vader zei dat mijn moeder altijd moe was. Vol-gens hem gaf ze haar echtgenoot te weinig aandacht.
Zij ontkende dat natuurlijk. Ze zei dat hij alles voor haar was, maar dat ze na een dag van werken en huishouden gewoon geen puf meer had.
Na een van deze vakanties, op speurtocht in zijn bureau, ontdekte ik foto’s van mijn vader met een an-dere vrouw. Ze leken gelukkig, samen in een restau-rant, samen op het strand en elkaar kussend. Verder waren er naaktfoto’s. Een jonge vrouw. Veel jonger dan mijn vader. Mooie grote borsten en van voren kaalgeschoren. Wat schrok ik. Moest ik dit nu aan mijn moeder vertellen? Die was gelukkig, tenminste dat leek zo. Als ik haar zou vertellen dat mijn vader een dubbelleven leidde zou haar wereld instorten.
Het was een doordeweekse dag. Mijn moeder was niet thuis. Eenmaal in de week had ze een eigen clubje met wat vriendinnen. Deze keer waren ze allemaal bij Rosa uitgenodigd. De avondjes met haar vriendinnen liepen vaak uit tot laat. Meestal kwam mijn moeder pas rond een uur of één terug. Mijn vader zei tegen me dat we samen een film zouden gaan kijken. Dat leek me een leuk plan. Heerlijk samen op de bank, dat kwam niet zo vaak voor. Op het moment dat hij de film aanzette kwam er een vrouw de huiskamer bin-nen. Mooi zwart haar en o zo sexy gekleed. Misschien was ze maar tien jaar ouder dan ik. Mijn vader stelde haar voor en ze ging dicht tegen hem aanzitten. Ik wilde wegrennen maar hij zei dat ik moest blijven zit-ten.
Tegen elf uur gingen ze samen naar buiten en rond twaalf uur kwam mijn vader weer naar binnen kak-ken.
Ik had haar herkend; ze was de vrouw van de foto’s. De vrouw die ik naakt had gezien. Mijn vader kwam naar boven en stopte geld in mijn hand en zei dat ik mijn mond moest houden. Ik mocht met niemand, maar dan ook helemaal niemand hierover praten.
Elke donderdagavond kwam ze en ik moest er altijd bij blijven zitten.
Op een avond zag ik zijn hand onder haar rokje gaan. Ze schoof wat naar voren en ik zag dat ze nog dichter tegen elkaar aan gingen zitten. Snel stond ik op en zei dat ik hoofdpijn had en dat ik naar bed wilde. Even protesteerde hij maar hij liet me toch gaan.
Het bleef niet rustig daar beneden. Luid gekreun hoorde ik terwijl ik op mijn kamer was met de deur dicht. Huilend lag ik in mijn bed! Hoe kon hij! En hoe kon ik!? Waarom zei ik niks tegen mama!
Elke donderdag was ze bij ons, behalve de keren dat al mijn moeders vriendinnen bij ons kwamen.
Ik merkte dat ik steeds meer op mijn vader begon te lijken. Ook ik had een enorme behoefte aan… meer. Eigenlijk begreep ik dat toen nog niet zo. Toen kwam de tijd dat ik naar het voortgezet onderwijs ging.
In de kelder van het gymnasium werden geregeld feesten georganiseerd. Samen met mijn vriendinnen ging ik eens naar zo’n feest. Toen, die keer, zag ik hem; een oudere jongen, zo knap. Ik zag hem welis-waar niet voor het eerst - wij kwamen elkaar regelmatig in de fietsenstalling tegen en daar leek het niet of hij mij opmerkte. Hij was ook veel ouder dan ik. Maar op die avond merkte ik dat hij naar me keek. Onze blikken kruisten elkaar. Er werd heerlijke mu-ziek gedraaid en samen met mijn vriendinnen danste ik of mijn leven er van afhing. Zo overdreven met de kont op en neer en vooral veel aandacht trekken.
Opeens voelde ik iets achter mij… twee handen… ze hielden mijn heupen vast en ik dacht dat de bodem onder mij verdween! Zijn mond was dicht bij mijn oor en hij fluisterde of ik het fijn vond! Wat moest ik daar nu op antwoorden? Ik kende hem niet echt, maar dat was nooit een probleem voor mij. Alleen had hij een ander effect op me.
Mijn lichaam spande zich. Ook al had ik zijn gezicht amper gezien. Ik wist dat hij het was!
We volgden het ritme van de muziek. Hij duwde met zijn opgewonden geslacht tegen mijn achterwerk. Het was om uit te schreeuwen. We lieten ons heerlijk gaan. Het was zo fijn.
Ik begon een beetje te zweven en realiseerde mij dat ik nog geen antwoord had gegeven. We bewogen van rechts naar links en hij hield me nog steeds stevig vast. Zijn geslacht hard duwend tegen mijn billen.
‘Ja,’ zei ik een beetje stom.
We bleven dansen. Mijn lichaam bewoog op de mu-ziek. Achter mij voelde ik zijn warme lijf tegen mij aangedrukt en hij sloeg zijn armen om mij heen en kuste mij in mijn hals. Ik wilde het uitschreeuwen, maar hield me in.
Ik zag in een waas mijn vriendin Saskia langslopen, samen giechelend met Ans, mijn andere vriendin. Het kon mij niks schelen en liet mij lekker gaan.
Langzaam schuifelden wij richting de muur waar het al aardig druk was met allerlei zoenende stelletjes. Daar gingen we gewoon tussen staan. Dat deed ik wel vaker met andere jongens. Alleen had ik nu een ander gevoel en het maakte me van slag. Waarom moest ik nu zo raar doen? Mijn lichaam begon te beven en ik werd onzeker van mezelf. Het was een fijn gevoel, maar dit wilde ik niet… Wat was hij groot en zo gespierd. Zijn sterke armen draaiden mij om en hij begon me op mijn mond te kussen. Zijn tong wilde naar binnen. Even hield ik mijn lippen strak op elkaar en zochten mijn ogen zijn ogen. Hij had iets dwingends in zijn. Ooh, wat was hij knap. Mijn mond ging open en wij stonden daar gewoon uitgebreid te zoenen. Zijn handen betastten mijn rug en wilden achter in mijn spijkerbroek naar mijn billen. Natuurlijk onmogelijk. Hij draaide ons om en drukte mij tegen de muur, ik voelde zijn harde geslacht tegen me aan. Jeetje, het leek niet op te houden en het idiote was… ik wist zijn naam niet eens. Had nog nooit een gesprek met hem gevoerd. Dit was helemaal te gek en ik raakte er van in de war. Wat een passie.
Vaak fantaseerde ik over jongens. Ik zag dan weer een donkere en dan weer een blonde jongen. Mis-schien liet ik me daarom ook zo makkelijk versieren.
Deze ogen, zo dominerend! Hij drong zijn blik tot diep in mijn ziel.
Ik schrok van deze nieuwe emotie. Onmiddellijk stopte ik met kussen en rende hard weg, richting de uitgang, naar mijn fiets. Ik zei niets tegen mijn vrien-dinnen en fietste hard weg. Naar huis. In de stro-mende regen. Mijn jas was ik in de haast vergeten… ach, wat maakte het uit!! Ik had me voor de zoveelste keer als een sloerie gedragen en ik vond het heerlijk! Maar die doordringende blik maakte me van slag. Iets wat ik eigenlijk niet wilde toelaten.
Nog nooit had ik een jongen gekust en hem ook echt leuk gevonden.
Het was fijn om vrij te zijn en lekker lol te maken met mijn vriendinnen en ondertussen jongens te ver-sieren, wat niet zo moeilijk was. Nog nooit was ik ver-liefd geweest. Wist helemaal niet wat dat was. We kusten gewoon omdat het stoer was. Maar deze keer ging mijn hart zo te keer. Gek werd ik ervan. Nog voelde ik zijn sterke gespierde armen. Zijn harde ge-slacht dat tegen me aanduwde. Die handen die mijn billen wilden grijpen. Zijn ogen. Zijn doordringende blik. Hij had bijna geen woord gezegd. Vroeg nog niet eens naar mijn naam. Van alle jongens die ik had ge-kust, kende ik op zijn minst hun naam. Meestal waren ze wel een jaar ouder dan ik, maar deze was veel ouder. Waarom zou hij mij nu willen? Het was meer, veel meer dan die keren ervoor.
Er flitsten beelden van Maxim door mijn hoofd die ik dan weer onmiddellijk wiste. Maxim was een ande-re jongen, een stuk jonger. Ik had hem de zomer voor-dat ik naar de middelbare school ging, zomaar door mijn vingers laten glippen! Maar deze jongen…
Regelmatig zag ik hem met een ander grietje lopen.
Hij deed mijn hart drie keer sneller slaan. Wat stom van me om weg te rennen. Wie weet stond die knap-perd nu met een ander meisje te kussen.
Bij thuiskomst ging ik snel via de achterdeur naar mijn slaapkamer. Opeens stond mijn moeder op mijn kamer en zei dat ik lekker op tijd thuis was. Het was pas tien uur en eigenlijk mocht ik tot half twaalf weg-blijven. Natuurlijk zei ik dat ik hoofdpijn had.
Na lekker onder de douche te hebben gestaan dook ik mijn bed in en trok de donsdeken tot aan mijn neus. Lang keek ik naar het plafond. Een heel onrustige nacht volgde. Ik droomde van hem… Mooie blauwe ogen. Handen die mijn rug vasthielden - in mijn droom gingen zijn handen naar de knoop van mijn broek die vervolgens op de grond belandde. Hij trok mijn bloesje uit en ik voelde zijn gespierde lijf tegen mijn blote lichaam…
De wekker ging, ik schrok en merkte dat ik wakker werd met mijn hand in mijn slipje. Nog nooit had ik zo gedroomd. Wat moest ik doen als ik hem die maandag op school zou zien? Misschien herkende hij mij niet eens. Help!, ik zou toch zeker niet verliefd zijn? Dat was wel het laatste wat ik wilde.
Het was zondag. Ik had natuurlijk bergen huiswerk en bleef dus de hele dag thuis.
Tijdens het eten was ik afwezig en mijn moeder vroeg of alles wel goed was. Natuurlijk was alles goed, alleen had ik erg veel huiswerk en koppijn van al dat studeren natuurlijk. Mijn moeder stelde geluk-kig geen vragen. Waarschijnlijk omdat mijn avon-tuurtjes, tot nu toe, weinig voorstelden. Als ze naar het feest zou vragen dan zou ik natuurlijk knalrood worden en ja, dan zou ze nieuwsgierig zijn en vragen gaan stellen.
Het condoom droeg ik altijd bij me, zoals mijn vader mij had gezegd. Tot nu toe had ik het nog niet nodig gehad. Mijn moeder vroeg gelukkig niet zoveel, om-dat al mijn avontuurtjes niks voorstelden.
Door alle afleiding in het weekend was ik van de grootste schrik bekomen.
Mijn vader was weer eens weg en het leek erop dat hij nu langer wegbleef dan normaal. Moeder was wel verdrietig maar geloofde dat hij binnen de kortste keren weer voor de deur zou staan. Meestal was dat zo. Er waren nu al twee weken voorbij en van mijn vader hadden wij niks gehoord. Tot hij die dag opeens met een bos rozen voor de deur stond en mijn moeder vluchtig een kus gaf met veel excuses. Het was druk op zijn werk en hij moest hals over kop het vliegtuig naar Londen halen
Je moet wel heel stom zijn om dat allemaal te gelo-ven, maar mijn moeder deed dat. Je zag haar ogen helemaal glinsteren toen haar man - mijn vader - voor haar neus stond. Het enige wat hij deed, was een bos rozen meenemen en een vluchtige kus op haar wang drukken. Voor mij had hij dure kleren meegenomen. Hij had een goede smaak. Behoorlijk bloot vond mijn moeder het. Was ik daar niet iets te jong voor?
Mijn vader zei vol trots dat het tijd werd dat zijn dochter een vrouw werd.
Diezelfde dag nog ging ik met hem mee naar de kroeg en moest ik mijn nieuwe kleren aandoen. Mijn moeder protesteerde, maar het had geen zin. Mijn vaders wil was wet.
Wij kwamen pas laat thuis en ik was bijna vergeten wat ik die avond ervoor had meegemaakt.
In de kroeg zaten allemaal oude vrienden van mijn vader naar me te loeren. Ik merkte dat ik het wel leuk vond, al die aandacht, maar mijn gedachten gingen toch weer naar die jongen van het feest.
Een vent, zeker twintig jaar ouder dan ik, bleef maar om mij heen draaien. Hij maakte grapjes en ik moest er wel om lachen. Samen dronken we bier. Natuurlijk was ik daar veel te jong voor, maar ik leek veel ouder dan ik in werkelijkheid was.
Hij werd wat handtastelijk. Hij legde zijn hand op mijn knie en zei dat ik hem knettergeil maakte. Wow, heftig.
Ik zag de ogen van mijn vader op die kerel gericht. Toch kwam hij niet naar ons toe.
Daarna zei die vent dat hij dol was op jonge meisjes. Het werd me teveel en opeens moest ik nodig naar de wc.
Toen ik daarheen liep volgde hij mij. Mijn vader zag het gebeuren en was er als een vlugge haas bij.
‘Blijf met je tengels van mijn dochter af, anders zorg ik er persoonlijk voor dat je nooit meer een wip kunt maken!’
Wat schrok ik van deze woorden. Ik vroeg aan mijn vader of we naar huis konden gaan.
Na nog enkele biertjes zag hij in dat het al laat was en dat ik de volgende dag naar school moest.
Mijn moeder stond in de keuken. Ik zag haar be-zorgde gezicht.
Heerlijk onder de douche en toen naar bed. Ik hoor-de de woorden van die griezel nog in mijn oren: ‘Ik ben dol op jonge meisjes!’ Castreren moesten ze hem!
Beneden was er herrie. Mijn vader en moeder had-den weer eens ruzie. Ik hoorde een knal en er vielen scherven op de grond. Mijn vader riep: ‘Wat ben je toch een saai wijf. Je dochter lijkt gelukkig niet op jou. Zij houdt wel van een beetje avontuur.’
Mijn moeder zei dat ik de volgende dag naar school moest en dat ik nog veel te jong was om tot laat in de avond in de kroeg rond te hangen.
Mijn vader antwoordde dat ze niet altijd zo serieus moest zijn. Dat het niet voor niks was dat hij een ander moest neuken om niet in te slapen met zo’n saaie teef.
Wat een vreselijke woorden. Wat een akelig gevoel had ik en ik stopte mijn gezicht in het kussen en be-gon heel hard te huilen.
Hoe lang het geduurd heeft, weet ik niet. Ze bleven maar ruzie maken. Mijn moeder huilde en smeekte mijn vader niet vreemd te gaan.
Op den duur ben ik in slaap gevallen en werd wak-ker met een bonkende koppijn.
Tijdens het ontbijt lag mijn moeder nog in bed. Normaal stond ze op en dronken we samen thee.
Voordat ik de deur uitging liep ik naar boven om haar goeiedag te zeggen.
Mijn vader stond te zingen onder de douche. Mijn moeder deed alsof ze sliep.
Ik gaf haar snel een kus op haar wang en zag dat ze huilde. Ik gaf haar nog een kus en zei tegen mijn moe-der dat ze zich geen zorgen moest maken.
Snel rende ik naar beneden. Het was al laat en Ans stond te wachten. Samen fietsten we naar school. Ze was een beetje boos en zei niks. Stil fietsten wij door. Ik slingerde een beetje en kwam bijna tegen haar aan. Waarschijnlijk was ik nog moe van de avond ervoor. Pas om twee uur lag ik in bed. Ook het feit dat mijn moeder huilend in bed lag, maakte mij ongerust. Wat kon mijn vader toch een rotzak zijn! Zulke vreselijke dingen zeg je toch niet tegen je vrouw! Mijn moeder verdiende het niet. Ze was wel niet sexy, maar ze deed erg haar best thuis.
Zo reed ik in gedachten op mijn fiets.
Ans riep: ‘Jeetje, kun je niet uitkijken! Met dat stomme gedrag vallen we haast van onze fiets af!’ En toen zei ze: ‘Eerst loop je zomaar weg en dan knal je bijna tegen me aan. Nog even en dan fiets je maar alleen naar school!’
‘Sorry hoor,’ zei ik, ‘kan ik er wat aan doen!’
‘Waar was je nou vrijdag? Opeens was je zomaar verdwenen. Ik zag je kussen met die eikel. Je was nog niet weg of hij stond met een ander grietje te zoenen! Hij liep met haar naar buiten en alleen jij en ik kunnen raden wat die twee gingen doen!’
‘Dus toch, zie je nou wel, precies zoals ik al dacht!!’
Ik zei het hardop en Ans was verbaasd.
‘Dacht je nu echt dat zo’n eikel serieus iets met jou
zou willen?’
Ik was verdrietig en boos en begon harder te fietsen. Mijn hart deed pijn. Nog nooit had ik zo’n steek ge-voeld.
‘Wacht nou! Waarom fiets je zo hard?’
Hijgend kwamen wij op school aan. Knalrood en bezweet. Natuurlijk was ik geen haar beter dan die knapperd. Tot die tijd was het alleen maar belangrijk om iemand te versieren, lekker te kussen en dan weer lozen voor een ander. Maar ik weet niet wat mij was overkomen. Mijn hart ging als een razende te keer. Ik kon alleen aan hem denken.
Ans en ik hadden geen woord meer gewisseld en daar had ik ook echt geen zin in! Wat was dat nu voor een vriendin! In plaats van een beetje gevoeliger te zijn en te vragen hoe ik me voelde, vertelde ze me doodleuk de harde waarheid! Hij gedroeg zich net zoals ik mij altijd gedroeg. Geen rekening houdend met de gevoelens van anderen. Waarschijnlijk omdat ik helemaal niks voor hem betekende.
Ik zette de fiets op slot en opeens zag ik een scha-duw. Mijn lichaam verstijfde en ik bewoog me niet. De schaduw werd groter en ik voelde een hand op mijn dij. Met een ruk draaide ik mezelf om. Zag die blauwe ogen en riep: ‘Klootzak!’ Vervolgens rende ik hard weg. Mijn tas viel open en er vielen spullen uit. Het maakte me geen zak uit en ik rende gewoon door.
Ans achter mij aan met wat boeken in haar hand. Wij waren nog net op tijd in de klas.
Die blauwe ogen. Die dominante blik. Daarna zag ik hem weglopen met een meisje uit de zesde. Lachend en
met zijn hand op haar kont.
Mijn gedachten dwaalden af. Was ik nu helemaal gek geworden?! Waarom reageerde ik nou zo heftig? Hoe durfde hij! Mij zomaar versieren, mijn hart op hol laten slaan en vervolgens gewoon zoenen met een an-der wijf! Dat had mijn vriendin zelf gezegd!
De bel ging. Het was gelukkig een grote school en het was beredruk in de mensa. Wat had ik een zin in een vette snack. Heerlijk twee kroketten halen en samen met Simone, een vriendin van mij, heerlijk vreten en al die emoties vergeten.
Simone wist van niks, dat was wel prettig. De avond van het feest was ze ziek geweest.
Ze zei dat ze mij een beetje vreemd vond doen. Toen begon ik te vertellen. Simone legde een hand op de mijne en zei dat het helemaal niet erg is om verliefd te zijn. Misschien had ik het mis en was het gewoon maar een opvlieger. Maar wel bereleuk! Nee, niks voor mij om verliefd te zijn. ‘Mensen veranderen,’ zei ze.
‘Je hebt gelijk,’ zei ik en at snel mijn kroketten op.
Maar waarom schrok ik toch zo toen hij zomaar weer achter mij stond in het fietshok! Met die ogen die naar me staarden alsof hij mij zomaar weer ging kus-sen?
Deze keer trapte ik er niet in. Gelukkig had ik weer lol. Simone vertelde altijd moppen en wist me op die manier op te vrolijken, ook al gingen mijn gedachten naar hem.
Hij was een stuk ouder dan ik. Hij zat in zijn laatste leerjaar en ik in de eerste. Nog steeds voelde ik die grote stevige handen die op mijn rug lagen en naar beneden wilden… wat niet lukte!! Poeh, gelukkig maar. Hij had mij al behoorlijk van slag gebracht en dat zou niet nog een keer gebeuren. Ik hield van mijn leven zoals het was. Lekker gek doen met mijn vrien-dinnen en dan misschien af en toe even lekker kussen met een knappe gozer, of een wat minder knappe dat maakte niet veel uit. Wij hadden dan weer reden om die jongen voor paal te zetten of juist knettergek te maken.
Niet al mijn vriendinnen waren zo. Renate was altijd serieus en vond dat gedrag van ons walgelijk. Toch was ze een goede vriendin. Ze luisterde en probeerde ons soms wijze lessen te leren. Vertelde van de ge-varen van het kussen en als het nog verder zou gaan dan kussen.
Ik moest dan hard lachen en zei dat mijn vader mij op alles voorbereid had! Ze moest eens weten. Van dat condoom kon ik haar beter niet vertellen.
Voordat de les begon moest ik even naar de wc. Normaal ging ik beneden naar de wc, maar wij hadden die dag een ander lokaal, helemaal op de bovenste verdieping. Ik had geen zin om terug naar beneden te gaan.
De bovenste etage was nogal verlaten. Er waren maar enkele lokalen waarvan de meeste gesloten. De verlichting was schaars en er waren weinig ramen. Eigenlijk vond ik het er een beetje eng. Ik moest echter nodig, dus rende ik richting de wc. Er was er één die voor zowel de jongens als de meisjes dienst deed. De deur zat op slot en dus wachtte ik. Het was stil op de gang, de meeste leerlingen zaten al in de klas. Als ik niet zou opschieten, zou de les begonnen zijn en zou ik te laat komen.
De klink ging naar beneden en daar kwam een jongen tevoorschijn. Ik keek hem aan en hij keek naar mij. Zo stonden wij daar. Misschien wel een minuut. Ik schrok en wilde langs hem de wc inlopen. De ruim-te was klein en ik raakte hem met mijn arm aan. Nog even probeerde ik langs hem heen te lopen toen hij mij met zijn andere arm tegenhield en mij diep in de ogen keek. Vervolgens drukte hij zijn lippen op de mijne. We hoorden een geluid en snel duwde hij mij de wc in en deed de deur op slot!
Ik vroeg een beetje moeilijk: ‘Hoe heet je eigenlijk?’
‘Maikel, ik heet Maikel,’ zei hij schor.
Zijn hand ging over mijn haar. Hij aaide me! Het was zo’n kleine ruimte dat wij tegen elkaar aange-drukt stonden. Mijn hart ging als een gek te keer. Vol-gens mij kon hij het zelfs horen. Hij kuste me. Nu heel teder op mijn mond zonder zijn tong erin te stoppen. Het was fijn en ik kuste hem ook. Daarna kuste hij me op mijn neus en op mijn oogleden. Ik dacht dat ik smolt. Was dit nu die jongen die steeds met een ander meisje was. Ik kon het me niet voorstellen. Hij was zo lief voor mij! Niemand had mij ooit zo gekust!
Het was weer stil op de gang. Hij deed de deur open en liep weg. Daar stond ik dan.
Oh ja, ik moest plassen.
Het was al tien minuten over tijd. De bel was al lang gegaan en ik kon onmogelijk zomaar de klas inlopen. Ze zouden vragen gaan stellen en ik zou dan niet we-ten wat ik moest zeggen.
Hij heet Maikel! Wat een stoere naam! Maar verder?
Hoe hij verder heette had hij niet gezegd. Hij had ook niet gevraagd hoe ik heette. Wat raar. Dan maar naar huis. Ik zou wel zeggen dat ik erge buikpijn had en wist niet hoe snel ik naar bed kon.
De fietsenstalling puilde uit met fietsen en het duur-de even voordat ik mijn fiets terugvond. Het waaide en regende. Mijn jas bungelde los over mijn schou-ders. Na twintig minuten flink tegen de wind in trappen, kwam ik thuis.
Mijn moeder keek vreemd toen ik binnen kwam. Bezorgd kwam ze achter mij aan. Ik zei dat ik buik-pijn had en wilde slapen. Ze moest de school maar even bellen.
Ze vroeg nog waarom ik mijn jas niet had dicht-gedaan met dit slechte weer. Dat ik wel een longont-steking zou kunnen krijgen.
Toen ik niet reageerde, belde ze de school en kwam later een kopje warme thee brengen.
Mijn vader was weg.
De volgende dag ben ik ook thuis gebleven en de dag erna ook.
Mama zei: ‘Je moet nu maar weer naar school gaan, je kunt niet eeuwig in bed blijven liggen.’
Ans kwam weer langs en weer praatten we niet. Stomme Ans, waarom vraag je niet gewoon wat je wilt weten dacht ik toen.
Opeens zei ik tegen Ans: ‘Mijn vader is weg. Ik denk dat hij niet meer terugkomt!’
Ans schrok en keek opzij!
‘Zeker een ander,’ zei ze. ‘Je hebt het dus niet van
een vreemde.’
Wat een rotopmerking!
We reden naar de fietsenstalling en bij het op slot zetten van mijn fiets hoorde ik iemand op mij af ko-men lopen. Het was Maikel! Hij lachte en fluisterde: ‘Zien we elkaar straks op de bovenste verdieping? Tien voor elf, net voor het volgende uur!’
En weg was hij.
Ans keek mij met een scheef hoofd aan.
‘Wat zei hij daar tegen je?’
‘Niks bijzonders,’ loog ik. Nog steeds was ik boos op haar. ‘Hij vroeg of ik mee wil naar een feest,’ zei ik kattig.
Ans keek een beetje vreemd en zei: ‘Dat doe je toch zeker niet! Hij verslindt elke week een ander meisje. Gister zag ik hem nog met een grietje uit de derde!’
Ik schrok en dacht: het zal toch niet waar zijn, ze zegt dit om me te pesten. Maar ze ging door: ‘Ze leken het erg gezellig te hebben!’
‘Natuurlijk ga ik niet met hem uit. Dat snap je natuurlijk wel.’
Hoofdstuk 3
De pauze duurde vreselijk lang. Simone was natuur-lijk nieuwsgierig of ik nog steeds verliefd was.
‘Het is al lang over,’ zei ik.
Simone moest lachen. ‘Nu ken ik je weer!’
Ze vertelde de nieuwste schuine moppen die ze kende en we lagen in een deuk van het lachen. Als Simone er niet was zou ik gelijk in een diepe depres-sie zijn gekomen. Nu moest ik een excuus verzinnen om weg te komen.
Annemarie kwam net aanlopen en begon met Simone te praten. Ik snelde weg, de trappen op.
Helemaal buiten adem kwam ik op de bovenste ver-dieping waar alles nog rustig was. Er liepen zweet-druppeltjes van mijn hoofd, mijn haar was vochtig. Snel liep ik naar de wc, maar zag niemand.
Oh jee, wat ben ik toch aan het doen? Ik voelde met een hand in mijn broekzak en herinnerde me het condoom waar mijn vader mij zo voor waarschuwde. ‘Neem altijd een condoom mee. Je weet maar nooit wanneer je die nodig hebt.’
Waarom gaat mijn hart zo tekeer als ik hem zie? Hij
is niet trouw! Maar waarom zou hij?, alle meisjes smelten voor hem. Zelfs ik!
In de spiegel zag ik een vuurrood hoofd en wilde haren. Nog even ging ik met mijn vingers door mijn haar om de boel te fatsoeneren. Ik wilde me zo snel mogelijk uit de voeten maken, zo dom vond ik me-zelf.Bijna nooit hoefde ik moeite te doen voor een jongen en nu wist ik niet hoe mooi ik eruit moest zien.
Voetstappen op de gang.
Daar was hij.
We botsten bijna tegen elkaar aan.
Hij had een spijkerbroek aan en een rood T-shirt. Ik kon zijn gespierde lijf goed zien.
Hij lachte, pakte mij bij de hand en nam mij terug de wc in.
‘Waar ging jij nou zo vlug naar toe?’ zei hij met een glimlach. Zijn sterke handen drukten me tegen zich aan. We kusten elkaar. Hij streelde mijn lichaam, gleed met zijn handen over mijn borsten, maar kleed-de mij niet uit. Ik voelde de zachte stof onder zijn handen tegen mijn lichaam aan. Heel glad. Zijn han-den wisten wat ze deden. Zijn tong ging in mijn mond. Wat rook en smaakte hij lekker! Tabak en een aangename zweetlucht.
Hij duwde me met mijn gezicht richting de muur en zijn harde geslacht drukte tegen mijn billen. Onder-tussen maakte zijn adem mijn nek warm. Ik merkte dat hij opgewonden was, hij werd steeds ruwer in zijn bewegingen. Zijn lippen gleden over mijn oor en duw-de zijn tong erin. Ik dacht dat ik het begaf.
Ik zei dat ik een condoom in mijn broekzak had zitten.
Even stopte hij, het leek of hij moest lachen, maar hij zei niets en ging verder met het betasten van mijn lichaam. Zijn grote handen omklemden nu mijn bors-ten. Het leek wel of hij klaarkwam! Wat natuurlijk on-mogelijk was! Ik dacht toch echt dat ik zijn lichaam voelde ontspannen, maar we waren gewoon gekleed. Getsie!!, dat betekende dat hij met een smerige broek rondliep.
Twee minuten voor elf keek hij mij aan, kuste mij op mijn neus en weg was hij. Daar stond ik weer hele-maal alleen en rende snel naar mijn klas. De deur stond nog open en ik ging op mijn plaats zitten. Gek werd ik ervan. Waarom wilde hij niet meer?! Alleen maar kussen. Oh, ik verlangde naar hem.
Dit ritueel herhaalde zich dagelijks.
Op een avond in bad richtte ik de waterstraal tussen mijn benen. Ik merkte dat de waterstraal fijn kriebelde. Zo fijn dat ik het bijna niet volhield. Stevig hield ik de douchekop vast. Ik dacht aan Maikel. Het deed bijna pijn, maar ik hield het vol totdat ik het gevoel kreeg naar de zevende hemel te vliegen. Oh, wat lekker was dat.
Mijn vriendinnen vonden het maar raar dat ik er elke keer in de pauze tussenuit glipte en dan precies op tijd, met een knalrode kop, de klas weer inkwam. Ze vermoedden natuurlijk wel iets en zeiden dat dan ook.
Ik ontkende.
‘Ja ja,’ zeiden ze, ‘het is die Maikel hè, wat ben je toch stom. Hij doet het met iedereen.’
Ik wist wel beter. Hij kon mij ook zo krijgen, maar dat deed hij niet. Toen ik zei dat ik een condoom bij me had, leek hij me uit te lachen.
Meestal was ik heel eerlijk naar mijn vriendinnen toe en zij naar mij. Wij vertelden elkaar al onze avonturen. Maar nu, nu hield ik mijn mond. Het ging ze geen snars aan. Vooral het idee dat hij tegen mij aan klaarkwam en ik dat zomaar toeliet was eigenlijk te gek voor woorden. Maikel zei niks. Elke keer als wij elkaar boven op de wc zagen, kusten wij elkaar, streelde hij mijn lichaam, kwam klaar, keek me aan en verdween weer. Ik bleef dan bezweet achter… van de opwinding en de benauwde kleine ruimte.
Ik zei maar niet meer dat ik een condoom bij me had. Zo’n blunder zou ik niet nogmaals maken. Nooit durfde ik te vragen waarom wij op zo’n idiote manier met elkaar omgingen en of we misschien verkering hadden? Vanaf dat moment begon ik mij regelmatig zelf te bevredigen. Mijn kleine vibrator werd mijn beste vriend. Als Maikel de wc verliet, pakte ik het ding uit mijn tas. Mijn vader had mij die cadeau gegeven op Sinterklaasavond.Hij had een surprise gemaakt en in het begeleidende gedicht had hij beschreven hoe mijn leven zou veranderen nu ik uitgegroeide tot een mooie jonge vrouw.In eerste instantie was ik kwaad geweest op mijn vader. Hoe kon hij mij nu zo’n cadeau geven! Ik gooide het ding in de verste hoek van mijn kamer.
Mijn moeder was sprakeloos geweest en mijn opa begon te kuchen. Ik denk dat mijn oma niet eens wist wat het was en ze zei dat het een mooie vorm had. Maar vandaag leek het ding prima van pas te komen.
De vibrator gleed tussen mijn benen, trillend over mijn gevoelige plekje. Het gezoem vulde de ruimte. Ik wilde natuurlijk niet teveel geluid maken en was doodsbang dat er iemand op de wc zou komen. Dit durfde ik niet tegen hem te zeggen. We praatten namelijk nooit. Mijn vriendinnen mochten al helemaal niets weten. Zij zouden het niet begrijpen. Het kwam door hem dat ik zo snel opgewonde raakte. Hij deed mijn hart zo snel slaan dat mijn lichaam om veel meer riep. Zijn aandacht was lekker, dat wel, maar na het moment dat hij, volgens mij, klaarkwam, liep hij snel weg en gaf mij dus geen voldoening. Daar moest ik het mee doen.
Hij was zes jaar ouder dan ik en hij was wel eens blijven zitten. Nu zat hij in zijn examenjaar. Na dit jaar zou hij waarschijnlijk gaan studeren. Hij vertelde mij niets. Niet waar hij woonde, of hij broers of zussen had of wat hij wilde worden. Maar hij kuste heerlijk. Elke keer smolt ik als ik zijn lippen voelde.
Op een keer had ik mij een beetje bloter gekleed omdat ik hoopte dat hij deze keer een beetje meer zou doen dan alleen maar kussen. Een rokje, dat had ik anders echt nooit aan, maar het zou makkelijker voor hem zijn om zijn hand in mijn onderbroekje te stoppen. Ik pakte mijn condoom en vroeg of hij me wilde neuken. Ik zei: ‘Neuk mij!’
Hij keek mij aan en zei dat ik te jong was.
Weer zo’n blunder! Hoe had ik dat nou kunnen zeg-gen! Was ik niet goed bij mijn kop of zo! ‘Neuken’, dat had ik gezegd! Ordinairder kon gewoon niet.
Die glimlach op zijn gezicht, hij lachte me gewoon uit!
Desondanks was ik opgelucht. Hij had in elk geval manieren. Mijn vriendinnen zouden het niet geloven.
Eigenlijk had ik willen wegrennen, maar hij hield mij stevig vast en begon mij heviger dan ooit te kus-sen en te strelen.
Wij hadden nooit veel tijd. Wat ik hoopte gebeurde. Hij zei dat ik prachtig was en dat ik vaker zo’n rokje aan moest doen. Hij aaide over mijn onderbroekje. Hij voelde hoe warm ik was. Met zijn vinger schuurde hij langs de rand van mijn onderbroekje en ik voelde zijn vinger over mijn schaamhaar gaan. Met kleine bewe-gingen gleed hij naar mijn gevoelige plekje. Mijn lichaam reageerde heftig en ik duwde mij tegen hem aan. Zijn vinger gleed over mijn vagina. Langzaam ging hij onder mijn broekje en stak zachtjes zijn vinger naar binnen.Hij kreunde en haalde snel zijn vinger weg. Hij duwde zich hard tegen me aan en kwam zonder geluid te maken klaar. Zijn ademhaling ging snel en hij kuste me achter mijn oor.
Graag had ik wat aan hem willen vragen. Gewoon hoe het verder zou gaan. Het was al bijna vakantie. Daarna zou hij examen doen. Ik wist niks van hem… en hij niet van mij. Maar ik durfde het niet.
Hij keek mij aan met zijn blauwe ogen waaruit sprak dat hij niets met mij te bespreken had.
Het was bijna tijd en hij verdween zoals hij gekomen was. Ik stond alleen en ging niet naar mijn klas. Zelfs gebruikte ik mijn kleine vibrator niet, ik was zo ver-drietig en liep naar beneden... de school uit.
Het was een warme dag. Mijn fiets stond keurig tus-sen de andere fietsen. Langzaam fietste ik van het schoolplein en mijn tranen prikten in mijn ogen. Ik zag bijna niks, maar ik fietste rustig door en de tranen vloeiden over mijn wangen. Ik begon hard te snikken.
Bij het kanaal aangekomen, parkeerde ik mijn fiets en ging in het gras zitten. Er zwommen wat eendjes en ik was jaloers op ze. Ze leken zo gelukkig. Moeder eend voorop en de kleintjes piepten er leuk achteraan. Zo bleef ik zitten, plukte grassprietjes en dacht aan Maikel. Waarom wilde hij me niet? Waarom gebruikte hij mij om zichzelf te bevredigen en wilde hij mij niet gewoon aanraken zónder kleding?
Sinds ik hem zag dacht ik niet meer aan andere jongens. Ook niet aan Maxim, die ik de zomer ervoor had ontmoet. Zelfs dacht ik niet meer aan mijn vrien-dinnen. Ik at bijna niet meer en was vijf kilo afgevallen.
Mijn moeder had meerdere keren gezegd dat ik mijn bord moest leegeten, maar ik kreeg geen hap door
mijn keel.
Het was al weer meer dan een maand dat mijn vader niets van zich had laten horen. Eenmaal belde hij op. Hij zei dat we niet op hem moesten wachten.
Het was zo klote.
Weer kwam ik thuis en zei ik tegen mijn moeder dat ik buikpijn had. En, net als de vorige keren, maakte mijn moeder een kop thee voor me.Ze vroeg niks en belde de school om te zeggen dat ik mij niet lekker voelde.
Na een week op bed te hebben gelegen, moest ik wel opstaan. Er moest hard geleerd worden voor de proefwerkweek. Het schooljaar was bijna voorbij. De vakantie stond voor de deur.In plaats van blij te zijn was ik diep ongelukkig. Maikel zou de school ver-laten. Waarschijnlijk zou ik hem nooit meer zien. Mijn hart deed pijn. Zo’n pijn. Weer moest ik huilen. Ik was niet meer naar boven gegaan, naar ons afspraakje op de hoogste verdieping. Ook zag ik hem niet meer in de fietsenstalling. Ik zag hem helemaal niet meer en maakte me een beetje zorgen.
Eigenlijk durfde ik het niet, maar vroeg aan een medeleerling uit zijn leerjaar of ze iets van Maikel had gehoord. Ze keek mij vreemd aan en moest lachen. Ze zei niets en liep door.
‘Maikel!’ riep ze, ‘die zal wel bezig zijn met andere zaken...!!’
Wat moest ik daar nu van denken? De moed zakte me in mijn schoenen. Wat bedoelde ze nu eigenlijk? Wat voor andere zaken? Ik kon moeilijk nog met iemand anders van de zesde gaan praten.
Gelukkig ging de proefwerkweek snel voorbij.
Ik studeerde en probeerde niet meer aan hem te denken.
Met de hakken over de sloot haalde ik dit schooljaar.De mentor van school had mijn moeder thuis gebeld om te vragen of het wel goed met me ging.
Mijn moeder zei dat ze ook bezorgd was, maar dat het wel normaal was met pubers.
In september zou ik naar de tweede gaan.
Het was vakantie maar wat voelde ik me leeg. De woorden van dat meisje bleven mij maar achtervolgen Hij zal wel bezig zijn met andere zaken!
Tot die zaterdagmiddag.
Mijn moeder wilde mij meenemen naar de stad om een bikini te kopen. Het was zomer en we zouden zeker wel een keer gaan zwemmen. Mijn oude bikini’s pasten niet meer.
Daar stond ik dan in het kleedhokje.
Mijn moeder wilde natuurlijk zien wat ik aan had en ik liep voorzichtig het kleedhokje uit.
Net toen ik het gordijn wegschoof schrok ik mij een hoedje! Daar was Maikel met een slank grietje met grote borsten en van die enorme hakken aan! Ik had haar nooit eerder gezien. Tussen al die meisjes op school was deze schoonheid mij nooit opgevallen.
Volgens mij was ze een stuk jonger, maar ze zag er volwassen uit.
Hij zag mij, maar deed net of hij me niet zag staan!
Met een kop zo rood als een kreeft dook ik de pas-kamer in en kleedde me vlug aan.
Al die tijd had ik niet meer naar andere jongens gekeken. Ik dacht alleen aan hem. Er waren genoeg momenten geweest om met een andere jongen aan te pappen, maar iets hield mij tegen.
Mijn moeder vroeg wat ik aan het doen was en ik zei dat ik bijna klaar was.
Daar zat ik dan. Ik durfde de paskamer niet meer uit. En nee, ik huilde niet! Ik durfde gewoonweg het hokje niet uit te komen.Mijn hart bonkte zo hard dat ik dacht dat ze het konden horen. Met mijn hand hield ik mijn borstkas vast. Even dacht ik dat ik zou flauwvallen.
Mijn moeder werd ongeduldig, vroeg wat er aan de hand was, en toen kwam ik tevoorschijn.
Ze zei: ‘Maar waarom heb je je nu aangekleed? Je hebt nog niks uitgezocht!’
Ik zei dat ik een andere keer een bikini wilde kopen en liep snel de winkel uit.
Maikel stond met een big smile te kijken hoe die dunne del met dikke tieten een ordinaire bikini aan het showen was. Hij deed net of hij mij niet zag.
Eén ding wist ik zeker! Dit zou mij nooit meer gebeuren! Me zo laten gebruiken door de eerste de beste! Mijn verliefdheid leek opslag voorbij. Rotzak!!!
Hoofdstuk 4
Mijn ouders waren al een paar maanden uit elkaar. Mijn vader had op zijn werk een vrouw leren kennen. Hij werkte al een tijdje met haar. Het was niet de-zelfde die altijd op donderdag bij ons op de bank zat… of lag… maar een andere. Weer hartstikke jong.
Wat zagen die vrouwen toch in mijn vader? Hij begon zelfs grijs haar te krijgen. Sinds kort had hij ook een leesbril en zijn buik begon te groeien. Waar-schijnlijk van al dat bier dat hij dronk.
Vaak moest hij voor zijn werk naar Londen en zij ging dan met hem mee.
Mijn moeder vond dat niet zo leuk, maar begreep dat het belangrijk was.
Advertentie
Wie is Elsa,
Elsa is een persoonlijkheid die zich gevormd heeft doordat de schrijfster verschillende observaties uit haar leven tot één geheel gekneed heeft. Dit kan uit heel verschillende hoeken komen. Van zowel eigen ervaringen of die van vrienden en kennissen en de media niet te vergeten. Deze ervaringen zijn dan uit hun verband gerukt maar komen wel heel duidelijk terug in het boek. Het boek is met een niet al te gebruikelijk taalgebruik geschreven, waarschijnlijk om de lezer meer met de werkelijkheid te confronteren. Een ieder die Elsa leest, man, vrouw, jong en oud zullen episodes uit Elsa herkennen. Dat maakt het dat Elsa zo lekker leest en je graag wil weten hoe het afloopt met deze jonge vrouw.
Elsa probeert een boodschap over te brengen naar haar lezers. Van hoe mensen verkeerde keuzes maken, door onbegrensd verlangen, en daarom in onmogelijke situaties kunnen terechtkomen maar door toeval en vechtlust er altijd hoop is op een betere toekomst.
http://issuu.com/bm4a/docs/maaswaalxlnovember2014-1
page 37
magazine Maas & Waal .... 4 All xl
Condividi questa pagina